“SIRA DIŞI YAŞAMLARIYLA RENGİN USTALARI-23” Nuri ABAÇ - (1926-2008)

Şenol SAK

Ressam Nuri ABAÇ 1926 yılında İstanbul’da doğdu. Celal ve Sahire Abaç'ın büyük oğludur. Darülbedayi’nin (İstanbul Şehir Tiyatrosu) ilk aktörlerinden olan babası Celal Abaç’ın 1931 yılında Mersin’e giderek Halkevi Tiyatrosu’nu kurması ile 5 yaşından itibaren Mersin’de yaşamaya başladı ve ilk gençlik yılları Mersin’de geçti. Babası bu tiyatroyu 30 yıl yaşattı ve pek çok genç sanatçı yetiştirdi. Resim sanatı alanındaki ilk etkilerini de, henüz orta öğrenim yılları olan bu yıllarda almıştır. Mersin’e, bazı devlet yapılarına ve Halkevine büyük boyutlu resimler yapmak üzere çağrılan Nurettin Ergüven ve Mersin’e resimler yapmak üzere giden akrabası Kemal Zeren bu konuda önemli rol oynamışlardır.

1944 yılında Devlet Güzel Sanatlar Akademisi, Resim Bölümü, Leopold Levy Atölyesi’ne girdi. Bir yıl sonra, babasının da telkiniyle geçiş yaptığı Mimarlık Bölümü’nden 1950 yılında mezun oldu.1961 yılında Ankara’ya yerleşti. Mimarlık eğitimi alan Nuri Abaç, hayalindeki mesleği unutmaz ve mimarlık çalışmalarını da yürütürken, Avrupa'ya gidip ünlü ressamların atölyelerinde ders alır…

Çalışma hayatı ile beraber profesyonel sanat yaşamını birlikte sürdüren Abaç, birçok resim yarışmasında jüri üyeliği yapmıştır. 1991 yılından itibaren Hacettepe Üniversitesi ve Bilkent Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakülteleri’nde “Perspektif ” dersleri vermiştir.

Onun sanatının ifade biçimi; naif ve çocuksudur.“Abaç” resmi; gündelik hayat görüntülerini, Anadolu söylenceleri ve geleneksel sanat formlarımızla ilişkilendiren, nakış-resmini çağrıştıran ve dekoratif nitelikli özgün bir “gerçeküstücü” üslupla karşımıza çıkar. Resmin fonunda mimari formasyonu çağrıştıran bir dokusal yapı geliştiren Abaç, kompozisyonlarını bu alt-yapı üzerinde çok figürlü ve istifleme eğilimli “mizahi bir durum” şeklinde kurguladı. Resimlerinde daha çok geleneksel Orta Oyunu ve Karagöz’ün sunduğu görsellikle rastladığımız figürasyonu sahneledi. Abaç’ın mimari yapı anlayışına dayalı resim yaklaşımında geçmişe özlemle eşdeğer, toplumsal eleştiri de içeren ironik göndermeler gözlemlenir.

1970’den önceki resimlerinde Anadolu kültürünün efsanevi mitolojik yaratıklarını masalsı ve gerçeküstücü-fantastik bir biçemle resimledi. Daha sonraları yöneldiği Karagöz’ün kişiliğinde ve biçim benzetmesinde tarihi ve güncel konuları, olayları ele aldı. Balıkçıları, simitçileri, pazaryerleri, meyhaneleri, düğünleri, çay bahçeleri gibi yurdun akla gelebilecek özgün tüm ayrıntıları üzerinde yoğunlaştı. Geleneksel anlatım biçimlerinden, kültürel kalıtların biçim dillerinden etkilendi ve yöreselliğin evrensel duyumuna ulaştı. 2008 yılında Ankara’da vefat etti.

Sanatla kalın..

www.boluobjektif.com'da yer alan köşe yazarlarının yazıları kendi görüşleridir. Yazdıkları köşe yazılarından dolayı www.boluobjektif.com sorumlu tutulamaz.

Şenol SAK Diğer Yazıları